انجیل مرقس، به عنوان اولین انجیل نوشته شده در مجموعه کتاب‌های عهد جدید، داستان زندگی، خدمت، مرگ، و قیامت عیسی مسیح را بازگو می‌کند. نویسنده این انجیل، که اغلب با مرقس همراه پطرس شناخته می‌شود، در پی آن است تا چهره‌ای واقع‌گرایانه و عمل‌گرایانه از مسیح ارائه دهد. مرقس با نگارش ساده و مستقیم خود، توجه خواننده را معطوف به فعالیت‌های معجزه‌آسا و تعالیم عیسی می‌کند، در حالی که تأکید ویژه‌ای بر فوریت و اقدام فوری در پیام مسیح دارد. این انجیل، که گفته می‌شود در حدود سال‌های ۶۵ تا ۷۰ میلادی نوشته شده، به زبان یونانی کوینه، زبان مشترک آن دوران در امپراتوری روم، تدوین یافته است. مخاطبان اصلی آن، چه یهودیان و چه غیریهودیانی بودند که به مسیحیت روی آورده بودند، در جامعه‌ای زندگی می‌کردند که با چالش‌ها و سختی‌های فراوانی روبرو بود انجیل مرقس، با بیان داستان‌هایی درباره قدرت و مهربانی عیسی، همچنین به تشریح مفهوم “خادم رنجیده” می‌پردازد. نویسنده با دقت خاصی به سوی سفر نهایی عیسی به اورشلیم، رویارویی‌های او با رهبران دینی، و نهایتاً صلیب و قیامتش، روایت خود را هدایت می‌کند. این انجیل نه تنها یک حساب تاریخی از زندگی عیسی ارائه می‌دهد بلکه بر ایمان، توبه، و اهمیت پیروی از مسیح به عنوان راهی برای نجات تأکید می‌ورزد با وجود کوتاه‌ترین بودن در بین اناجیل چهارگانه، انجیل مرقس با عمق محتوایی و سادگی بیانش، بینش عمیقی به زندگی و ماموریت عیسی مسیح، پسر  خدا، ارائه می‌دهد و به عنوان شاهدی قدرتمند از پیام نجات‌بخش او عمل می‌کند