هفت اصل اساسی کتاب مقدس درباره زنان

هفت اصل اساسی کتاب مقدس درباره زنان

１. زنان همچون مردان بصورت خدا آفریده شده اند پیدایش 1:27 بیان می‌کند که هم مردان و هم زنان به صورت خدا آفریده شده‌اند. “پس خدا انسان را به صورت خود آفرید، او را به صورت خدا آفرید؛ مرد و زن آنها را آفرید.” آفریده شدن به صورت خدا به انسانیت و شخصیت ما مربوط می‌شود – نه به جنسیت ما. صورت خدا در ما و در عقلانیت ما مشهود است – توانایی ما برای فکر کردن، ارتباط برقرار کردن و تصمیم‌گیری، و در “رابطه ‌مندی” ما – توانایی ما برای وارد شدن به رابطه عمیق شخصی با خدا و هم‌ نوع خود. هم مردان و هم زنان به طور مساوی در این استعدادها شریک هستند.

２. به عنوان انسان، زنان به‌طور مساوی با مردان در مأموریت الهی پیدایش 1:28 سهیم هستند. “خدا آنها را برکت داد و فرمود، بارور و کثیر شوید و زمین را پر سازید و آن را تسخیر کنید. بر ماهیان دریا و مرغان هوا و هر جانداری که بر زمین می‌خزد، حکومت کنید.” این آیه مبنای کتاب مقدس برای تمام علوم و مسئولیت انسانی برای مراقبت از محیط زیست ما را فراهم می‌کند. ما (زن و مرد) مدیران زمین نیکو و منابع آن هستیم. هم مردان و هم زنان در این مدیریت شریک هستند. مأموریت الهی و فرهنگی به “آنها”، یعنی هم به مردان و هم به زنان، داده شده است.

３. زنان در ازدواج شریکان برابر و مکمل مردان هستند. این آموزه در پیدایش فصل دوم آیات ۱۸ تا ۲۵ بیان شده است. در آیه 18، خداوند گفت، “نیکو نیست که آدم تنها باشد؛ برای او معاونی موافق وی بسازم.” کلمه عبری که در این آیه به “معاون” ترجمه شده است، هیچ دلالتی بر فرودستی( زیر دست بودن) یا موقعیت تابع ندارد. در 16 مورد از 21 موردی که این کلمه در عهد عتیق استفاده شده است، به یک کمک‌ کننده برتر اشاره دارد و در هیچ موردی به یک تابع اشاره نمی‌کند. در اکثر موارد، از این کلمه برای خدا به عنوان کمک‌ کننده به انسان یا پادشاه به عنوان کمک‌ کننده به مردمش استفاده شده است. خدا به آدم نشان داد که در میان حیوانات هیچ همدمی که مطابق با خودش باشد وجود ندارد. هیچ کسی نبود که او بتواند زندگی را به عنوان یک شریک برابر با او به اشتراک بگذارد. بنابراین خداوند یک دنده از آدم گرفت و حوا را خلق کرد و او را نزد آدم آورد. وقتی آدم حوا را دید، از شادی فریاد زد: “این است اکنون استخوانی از استخوان‌هایم و گوشتی از گوشتم؛ او را ‘زن’ نام خواهند نهاد، زیرا از مرد گرفته شده است” (پیدایش 2:23). زن یک همدم و شریک مناسب برای مرد بود، و “به این دلیل، مرد پدر و مادر خود را ترک کرده، به زن خود خواهد پیوست و آن‌ها یک تن خواهند شد” (پیدایش 2:24).

４. به عنوان موجودات گناهکار، زنان با مردان در پیامدهای گناه سهیم هستند. ما در دنیای کاملی زندگی نمی‌کنیم. در این دنیای سقوط کرده، همه چیز، از جمله روابط بین مردان و زنان، تحت تأثیر سقوط قرار گرفته است. نبوت پیدایش 3:16، “تمایل تو به شوهرت خواهد بود، و او بر تو حکومت خواهد کرد”، نتیجه ورود گناه به روابط انسانی است. نتیجه سقوط “نبرد جنسیت‌ها” است و اولین قربانی آن، شراکت باز و برابر در پیدایش 2 است. در برخی محافل، این حوا است که مقصر سقوط انسان لقب گرفته است (پیدایش 3:12) اما کتاب مقدس تصویر متفاوتی ارائه می‌دهد و بیان می‌کند که گناه از طریق آدم وارد جهان شد (رومیان 5:12-19). حوا توسط شیطان فریب خورد و به گناه افتاد، اما آدم فریب نخورد (اول تیموتائوس 2:14). آدم در شورش عمدی علیه خدا گناه کرد. او می‌دانست که چه می‌کند و بنابراین گناه او به نظر می‌رسد که بزرگتر باشد.

５. به عنوان نجات یافتگان در مسیح، زنان مسیحی بخشی از خلقت جدید خدا در مسیح تلقی می شوند. “پس اگر کسی در مسیح باشد، خلقتی تازه است. چیزهای کهنه درگذشت؛ هان، همه چیز تازه شده است!” (دوم قرنتیان 5:17). در آفرینش جدید، مردان و زنان مسیحی به صورت خالق خود تجدید می‌شوند، چنانکه پولس رسول به کلیسای شهر کولسی می نویسد: “در این انسانِ جدید، یونانی یا یهودی، ختنه‌شده یا ختنه‌ناشده، بَربَر یا سَکایی، غلام یا آزاد دیگر معنی ندارد، بلکه مسیح همه چیز و در همه است.” (کولسیان 3:10). تصویر خدا در ما، که توسط سقوط آسیب دید، با تولد دوباره و رشد روحانی بازسازی می‌شود. این بازسازی امکان یک نظم جدید روابط انسانی را فراهم می‌کند که در آن لعنت گناه برداشته شده است، ” پس دیگر هیچ محکومیتی نیست برای آنانی که در مسیح عیسی هستند (رومیان ۸:۱). هرچند که ما بخشی از آفرینش جدید هستیم؛ اما در عین حال در دنیایی زندگی می‌کنیم که تحت سلطه نظم قدیم قرار دارد. به عنوان مسیحیان، ما می‌دانیم که در مسیح “نه یهودی و نه یونانی، نه برده و نه آزاد، نه مرد و نه زن وجود دارد، زیرا همه ما یکی در مسیح عیسی هستیم” (غلاطیان 3:28). این بدان معناست که گاهی اوقات ممکن است مجبور شویم به کمتر از ایده‌آل خدا رضایت دهیم، اما نگران‌کننده است زمانی که کلیسا در اجازه دادن به زنان برای به‌کارگیری هدیه‌هایی که خدا به آنها داده است، آنها را خاموش کند زیرا زنان همیشه در تاریخ نجات خادمین اول در جبهه جنگ بوده اند.

６. به عنوان شاگردان مسیح، زنان به خدمت برای مسیح فراخوانده شده‌اند. مأموریت بزرگ متی فصل ۲۸ آیات ۱۸ تا ۲۰ می گوید: “آنگاه عیسی نزدیک آمد و به ایشان فرمود: «تمامی قدرت در آسمان و بر زمین به من سپرده شده است. پس بروید و همۀ قومها را شاگرد سازید و ایشان را به نام پدر و پسر و روح‌القدس تعمید دهید و به آنان تعلیم دهید که هرآنچه به شما فرمان داده‌ام، به جا آورند. اینک من هر روزه تا پایان این عصر با شما هستم! ” به کل کلیسا داده شده است، نه فقط به مردان کلیسا. در واقع، این برکت آشکار خدا بر خدمات زنان مبشر بوده است که باعث شده بسیاری از مردم نظرات خود را در مورد نقش زنان در خدمت تغییر دهند.

７. به عنوان اعضای بدن مسیح، زنان روح‌القدس را دریافت می‌کنند و از روح‌القدس هدایایی برای خدمت دریافت می‌کنند. ما در عصر روح زندگی می‌کنیم که با ریختن روح‌القدس در روز پنطیکاست آغاز شد. پطرس در روز پنطیکاست به نبوتی از کتاب یوئیل نبی آشاره میکند فصل ۲ آیات ۲۸ تا ۳۲ اشاره می کند “در روزهای آخر، خدا می‌گوید، روح خود را بر تمام مردم خواهم ریخت. پسران و دخترانتان نبوت خواهند کرد، جوانانتان رؤیاها خواهند دید و پیرانتان خواب‌ها خواهند دید. حتی بر غلامانم، چه مرد و چه زن، روح خود را در آن روزها خواهم ریخت و آنان نبوت خواهند کرد” (اعمال رسولان 2:17-18). روح‌القدس به همه ایمانداران، هم مرد و هم زن، داده می‌شود و همه برای خدمت هدایایی دریافت می‌کنند. پولس رسول در بحث خود درباره هدایای روحانی در اول قرنتیان 12 بیان می‌کند که “ما همه به وسیله یک روح در یک بدن تعمید یافته‌ایم – خواه یهودیان و خواه یونانیان، خواه برده و خواه آزاد – و همه یک روح را دریافت کرده‌ایم” و از روح همه هدایایی برای خدمت دریافت می‌کنیم تا بدن مسیح بنا شود. روح‌القدس هدایایی “به هر یک، همان‌طور که او تعیین می‌کند… برای بنای کلیسا” می‌دهد.

Peyman Salar